POLITIEK – Het debat rond de Belgische abortuswetgeving zal nog niet meteen gaan liggen, nu zelfs de hele federale regeringsformatie erdoor geblokkeerd wordt. Vooral de sociaal conservatievere partijen CD&V, N-VA en Vlaams Belang zijn niet te spreken over een eventuele versoepeling. Dat laat de doorsnee-foetus in elk geval niet koud. “Fijn dat jullie toch een zak om mijn welzijn geven tot ik geboren ben”, laat een ongeboren spruit van 11 weken aan onze redactie weten. “Ik weet dat eens ik ter wereld verschijn, ik of mijn ouders niet om steun moeten komen vragen. Zeker als ik holebi, Waal, moslim, socialist, transgender, arm, bruin of gewoon een vrouw word. Fair enough. En het klimaat waarin ik ga moeten leven mag blijkbaar ook gezellig naar de kloten gaan, want het moet allemaal precies niet te veel moeite of centen kosten daarbuiten. En als ik ooit een fysieke handicap ontwikkel of psychosociale problemen krijg, kan ik blijkbaar ook mijn plan trekken. Maar wel tof dat jullie wachten met mij systematisch te kloten tot ik effectief krijsend uit een vagina word geduwd. Da’s toch al iets. Bedankt.”

POLITIEK – Met zijn forse uitlatingen over de mogelijke uitbreiding van de abortuswet legt Bart De Wever een stevige bom onder de federale regeringsonderhandelingen. De voorzitter van N-VA pikt het niet dat Vlamingen zo maar een versoepeling van een uiterst gevoelig thema als abortus worden opgelegd. “Wij Vlamingen zullen zélf wel bepalen wat onze vrouwen met hun baarmoeders doen”, klinkt het onomwonden. “Dat is de zoveelste keer dat de Vlaming een onverantwoord radicale beslissing vanuit progressieve hoek wordt aangesmeerd, zonder daarom gevraagd te hebben”, briest een kwade De Wever. “Wanneer gaat de sushivretende, salonsocialistische elite van dit disfunctionele land eindelijk de autonomie van de hardwerkende Vlaming respecteren om weer baas te zijn over eigen vrouw of dochter? Het is niet aan Brussel, en zeker niet aan marxistisch Wallonië om uit te maken hoe ver in haar zwangerschap een vrouw haar vrucht mag aborteren. Dat zal haar man, vader, broer, vriend, neef of desnoods buurman wel uitmaken. Dank u.”

POLITIEK – Het mondmasker van Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke wil niet meer met zijn eigenaar gezien worden. Dat vertelde het textielstuk nadat de CD&V’er voor een zoveelse keer onder vuur werd genomen voor zijn corona-beleid in het Vlaams Parlement. “Haal mij bij die vent vandaan of mijn reputatie is naar de kl***n.” “Het hele punt van maskers dragen is geloofwaardigheid“, klaagt het masker van Beke. “Veiligheid bestaat alleen als we er allemaal waarde aan hechten. En als mensen mij straks met Wouter – no offense – gaan associëren, dan is dat allemaal weer voor niets geweest. Die man is het gezicht van politiek geklungel geworden en dat bedek je niet zo maar met een dun stoflapje als mezelf. Je ziet zo dat hij het is. Kijk, ik weet dat het vanaf morgen verplicht is en zo, maar als die gast morgen gaat shoppen, kan hij voor mijn part een boerka aantrekken. Ik staak. Of maak hem maar rap gouverneur van Limburg. Geen kat die ooit opzoekt wie zo’n kutambt bekleedt.”

POLITIEK – Het zorgakkoord waarmee de federale regering over de brug komt belooft niet alleen een broodnodige loonsverhoging voor het personeel, maar ook diepgaande investeringen om de werkomstandigheden in de toekomst drastisch te verbeteren. Toch klinkt er na enkele dagen duidelijk gemor in de Wetstraat. “We hadden anders wel op wat meer spontane appreciatie gerekend, nu we eindelijk eens een keer doen waar we voor betaald worden”, kreeg onze reporter te horen. “Begrijp me niet verkeerd”, vertelt een anoniem parlementslid. “We deden dit in de eerste plaats voor de goede mensen uit de zorg. Die mensen werken ook hard. Maar dan is het wel jammer dat je als politieke klasse na een lange dag zetelen niet het volledige krediet voor kan opstrijken. Ik zeg niet dat iedereen stipt om acht uur uit zijn raam moet hangen om luidkeels richting Brussel te juichen, maar ik zeg ook niet dat dat niet moet. Ach, deze job moet je duidelijk niet doen voor de dankbare schouderklopjes. Ik vrees dat de onverantwoord riante loonbrief weer zal moeten volstaan.”

POLITIEK – Zoals de Belgische staatsveiligheid eerder deze week waarschuwde, lijkt de dreiging van extreemrechts militant activisme en zelfs geweld steeds reëler te worden. Daar zijn ook fanatieke salafisten en fundamentalistische jihadi-groepen niet blind voor. Onze reporter dook onder bij Jihad & Vrienden, een gloednieuwe organisatie die vooral jonge moslims wil radicaliseren, maar haar inspiratie daarvoor buiten de islam zoekt. “Wij zijn het beu dat de wil van Allah systematisch niet gehoord wordt in deze decadente schijndemocratie”, vertelt leider Druj Hadiqat Tawila, rechtenstudent en overtuigd ronselaar van gelijkgestemde jongeren. Op zijn t-shirt staat 1203, het jaar dat de Noord-Afrikaanse Almohaden het goddeloze eiland Ibiza binnenvielen. “Puur symbolisch en willekeurig gekozen”, geeft Druj toe. “We beseften dat ons imago wat rebranding nodig had. Constant met kalasjnikovs en onthoofde gevangenen poseren verliest zijn impact op de duur. En je mag het je tegenstanders niet te makkelijk maken om je te ontmaskeren als het ideologisch gedreven uitschot dat we wel degelijk zijn. Dus ik heb wat rondgekeken en een iets veiligere, jeugdbewegingesque stijl gevonden die ons toelaat in alle rust en kalmte te groeien tot we echt gevaarlijk genoeg zijn om zwaar foute dingen te gaan doen. Voorlopig werkt het prima.” Naast wekelijkse indoctrinatiesessies leren rekruten dingen als sociale media infiltreren, religieus gemotiveerde memes posten, ongelovigen intimideren, vrouwen op hun plaats in de maatschappij wijzen en alle alcohol in nachtwinkels opkopen om die meteen in het riool te kappen. “Onze webshop met allerhande clichématige rommel brengt gelukkig wat zaad in het laatje.”