CULTUUR – De persen die ‘De Canon van Vlaanderen’ tot leven drukten zijn nog niet koud of het zit er al lelijk tegen. Naast een eerste horde critici staat ook het document zelf op haar achterste poten. “Er wordt mij hier duidelijk een identiteit opgedrongen“, klinkt het misnoegd.
“Ik kan hier niet mee lachen”, laat de gebundelde collectie van zestig iconische lemma’s gelinkt aan de Vlaamse cultuur optekenen. “Zonder enige inspraak wordt mij hier een identiteit verkocht waar ik niet om gevraagd heb. Mag een canon zich nog gewoon als Belgisch of Europees identificeren, ja? Met al die politieke recuperatie altijd.”
EU-gênetica?