In oktober gaat onze reporter langs bij de belangrijkste lijsttrekkers van Antwerpen – en Philippe De Backer – en vandaag strijkt hij neer bij sp.a-kopstuk Jinnih Beels. Jinnih, hartelijk dank voor deze mooie kans je in aanloop van zondag nog wat beter te leren kennen. (trekt nog snel een selfie met Snapchatfilter en een digitale polaroid van onze lunch) Ah, da’s graag gedaan! Men zegt wel eens dat jij van alle lijsttrekkers duidelijk de koningin van de sociale media bent. Is daar iets van aan? Momentje. Even mijn location live-sharen met mijn followers op Facebook. Doe maar rustig. En echt heel snel nog een artikel retweeten. We hebben alle tijd. Ja! Ik ben er. Wat kan ik voor jullie betekenen? Jinnih, je bent duidelijk de meest atypische kandidate voor burgemeester en vertegenwoordigt ook zowat de meest verongelijkte en verguisde minderheid van deze tijd. Klopt. Als vrouw van buitenlandse origine leer je inderdaad snel hoe het is met allerlei vooroordelen te kampen en op je eigen kracht terug te moeten vallen. We hadden het eigenlijk over socialisten. (zucht) Daar zeg je wat. Ik heb doorheen mijn carrière, zeker bij de politie, al zo veel beledigingen moeten slikken dat ik stilaan dacht immuun te zijn. Maar als je echt elke dag stront naar de kop wil krijgen, moet je vooral de lijst van de sp.a gaan trekken. C’est la vie. Je hebt dan ook nog steeds zelf geen lidkaart van de partij. Kan je het me kwalijk nemen? Niet echt. Maar dus, je roots liggen deels in India en deels in Antwerpen. Je vader was schipper. Dat lijkt ons een unieke troef om onze havenstad te leiden. Je weet wat af van scheepvaart? Laat me het zo stellen. Als iemand dit zinkende sossenschip moest redden, kon ik het even goed proberen, ja. Nice. Je bent nochtans zowat per ongeluk in die rol terechtgekomen. Eerst moest het kartel met Groen vallen en dan je collega Tom Meeuws een stapje opzij. Wat is dat toch met het geluk van links? Als je voor de socialisten werkt, leer je snel dat links effectief alles deelt. Voornamelijk in de klappen.

Je doet het anders wel verbazend goed. De peilingen zetten je rond 15 procent, alleen achter Groen en de N-VA. Vanwaar de ommekeer? We hebben een heel positieve campagne gevoerd. Mensen zijn de verdeel- en heersstrategie van Bart De Wever beu. Altijd maar kiezers en de andere partijen tegen elkaar opzetten. Dat is echt zo fucking 2017. En toch laat je partij de deur naar een coalitie met De Wever op een kier, terwijl Groen daar duidelijk njet op zegt. Mik je nu op de zwevende centrumkiezer? Uiteraard zien we liever een progressieve coalitie. Maar je moet realistisch blijven. De N-VA blijft mogelijk incontournable en dan lijkt het ons een betere strategie het stadsbestuur van binnenuit dwars te liggen. If you can’t beat ’em, join ’em and slow ’em the fuck down. Interessante strategie. Je zet nochtans duidelijk in op wat experts een “warm, sponzig knuffeldiscours” noemen. Zo nam je bijvoorbeeld deel aan de Omarming van de Stad en verklaarde je op Facebook dat je hart groot genoeg is om burgemeester te zijn voor 500.000 Antwerpenaren. Is dat allemaal niet een beetje – hoe zal ik het zeggen – gay? Is dat nu zo erg om wat good vibes te verspreiden in deze verzurende maatschappij? Nee. Maar zit de Antwerpenaar te wachten op een sliert van 8.000 linkse tweeverdieners die handjes vasthouden en een liefdesverklaring van drie minuten die mijn neefje van zes had kunnen schrijven? Volgens Humo zijn wij zondag de grote verrassing. Iedereen kijkt naar Groen, maar ik denk dat je nog gaat verschieten van hoezeer de Antwerpenaar hunkert naar een positieve boodschap en een eerlijke verdeling van de welvaart.

Dat lijkt wel aardig op het imago dat Groen naar voren schuift. Het is dan ook ergens jammer dat het kartel is uiteengespat. Nochtans doen we het sindsdien veel beter in de peilingen. Het gaat bijna regelrecht in tegen het socialistische gedachtegoed. Maar apart staan we blijkbaar sterker. Jinnih, we wensen je een succesvolle zondag toe, en zullen in tegenstelling tot half Vlaanderen geen seksistische mopjes maken als je onze nieuwe vrouwelijke burgemeester wordt. Dat apprecieer ik. En we hopen dat de rode vlag snel uit het Schoon Verdiep hangt.

Tijdens de maand oktober trekt onze reporter langs de zeven belangrijkste lijsttrekkers voor de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen. Vandaag zat hij rustig op de redactie uit te blazen na het harde werk van vorige week. Toch werd vanochtend de katholieke rust verstoord door een onverwachte bezoeker. Goedemorgen. Kunnen wij u helpen? Hallo (steekt vriendelijk de hand uit). Ik kom voor mijn interview. Interview? Waar heeft u het over? Ik was campagne aan het voeren in de buurt en wilde u de verplaatsing besparen (gaat zitten). Mooie werkplek heeft u hier. Dat is allemaal heel vriendelijk van u, meneer. Maar wie bent u eigenlijk? Philippe De Backer, natuurlijk. Ik ben de lijsttrekker van Open VLD. Wie? Staatssecretaris voor de Noordzee, privacy en bestrijding van sociale fraude. Gewezen Europees parlementslid. Euh. Allez, jong. Philippe. De Fluppe. Den Blauwen Bakker. Den Backster. Dit moet een vergissing zijn. U staat helemaal niet op onze lijst. Dat kan toch niet. Na Dewinter, Mertens en Peeters is het toch duidelijk aan… Jinnih Beels. Die zouden we morgen zien. Goed. Geen probleem. Maar dan moet u toch echt wel samenzitten met… Wouter Van Besien. Ja, maar… En dan uiteraard De Wever en als bisnummer gooien we zijn dubbelganger erbij. Dat leek ons ruim voldoende.

(barst in tranen uit) Kijk. Ik weet ook dat ik geen burgemeester ga worden. Ik wilde die stomme lijst ook helemaal niet trekken. Maar na Turtelboom zes jaar geleden vonden ze niemand zot genoeg om zijn nek uit te steken. Gwendolyn (Rutten, nvdr) riep mij op haar kantoor en zei dat ik moest stoppen met janken en “gewoon doen” wat ze zei. Tot zover de liberale obsessie met vrije wil. Stel mij nu alstublieft gewoon een paar vragen. Dan kan ik gewoon de rest van mijn campagne uitlopen en verder geen gezever. Zucht (legt koffiekoek neer en grijpt notitieblok). Wat zijn uw plannen voor Antwerpen, meneer De (aarzelt)… Backer. Backer. (snuit neus, droogt tranen en lijkt herop te leven) We willen van Antwerpen een open, tolerante stad maken die kansen geeft aan alle burgers bereid om de handen uit de mouwen te steken en bij te dragen tot onze economische, culturele en sociale welvaart. En hoe wilt u dat concretiseren? Door volop in te zetten op ondernemerschap, dialoog, burgerparticipatie en verkies mij alstublieft niet, want ik wil deze job helemaal niet doen. Sorry? Onder andere onze fiere diamantwijk moet dringend opgewaardeerd worden, alsook het teloorgegane stadspark. Verder willen we de middenstand ondersteunen met beter doorstromend verkeer en een positief handelsklimaat waar ik mij echt geen zes jaar mee wil bezighouden, dus geef ons alstublieft juist genoeg stemmen dat we mee in een coalitie – links of rechts, whatever – kunnen en een ander de schuld geven als het allemaal naar de kloten gaat. Het maakt u niet uit in welke coalitie u stapt? Wij liberalen zijn de enige partij die niet met zichzelf bezig is en gehoor geeft aan de terecht bezorgde Antwerpenaar die gewoon van zijn stad de mooiste ter wereld wil maken door ofwel De Wever ofwel Van Besien burgemeester te maken en ons mee te laten regeren zonder dat het te hard moet opvallen dat we eigenlijk al zes jaar mee de stad besturen en dus mede verantwoordelijkheid dragen voor het beleid waar mensen al dan niet tevreden over zijn. Dus als liberaal en staatssecretaris voor privacy staat u achter bijvoorbeeld de inzetting van meer politie, bewakingscamera’s en zelfs het leger in Antwerpen? Veiligheid is een recht. Denk ik.

En u verkondigt als zelfverklaard internationalist aan onze collega-satirici van Joods Actueel dat Israël, en niet Palestina, Tibet, Abchazië, Transnistrië, Malta, Kosovo of Noord-Cyprus, de enige staat ter wereld is wiens bestaansrecht wordt aangevallen. Ik moest dat zeggen van Michael (Freilich, nvdr). En u garandeert in uw brochure betaalbare woningen voor ouderen en economisch zwakkeren door regels voor de private markt juist op te schorten? Ik weet het ook niet meer. Wat wilt u van mij? Ik denk niet, meneer De Backer, dat wij hier ooit iemand over de vloer hebben gekregen die zo ethisch, retorisch en moreel rekbaar is als uzelf. U lijkt het politieke equivalent van een elastiek. Dank u. Bij nader inzien lijkt u ons de geknipte man om Antwerpen te leiden. Alleen u lijkt in deze campagne de inherente dualiteit van de Antwerpenaar volledig te belichamen. Open en progressief aan de buitenkant, meedogenloos egocentrisch vanbinnen. Als satirisch blad kunnen wij niet anders dan onze volledige steun voor u uit te spreken. Nee. Doe dat niet. Straks heb ik het nog vlaggen. Gewoon doen, Philippe. Gewoon doen.

In oktober stuurt Het Beleg haar sterreporter uit naar alle belangrijkste lijsttrekkers voor de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen. Na uiterst links en rechts aan de tand te hebben gevoeld, richt hij zijn pijlen op christendemocraat en centrist-tot-in-de-kist Kris Peeters. Gegroet, Kris. Een goede vrijdag toegewenst. Waarvoor dank. We zitten hier in je mooie appartement in de Goede Hoopstraat aan de Antwerpse kaaien. Ik moet zeggen, het ziet er zeer keurig en charmant uit. Vind ik ook. Ze hebben het… ik bedoel wij hebben het uiterst nauwgezet ingericht. Mijn vrouw Ann en ik dus. Niemand anders. (hoest een beetje droog en veegt een IKEA-catalogus geadresseerd aan het partijbureau onder de bank) Het is echt uitzonderlijk vlekkeloos en kraaknet. Je zou haast zeggen dat hier niet eens in gewoond wordt. (lacht hartelijk) Je zou dat kunnen zeggen, maar laat me duidelijk zijn. Ik voel mij 100% Antwerpenaar en heb mijn toekomst volledig aan deze mooie stad verbonden. Zie ik de lichtjes van de Leie, dan gaat mijn hart wat sneller slaan. Want ja, eens een Stroppendrager, altijd een Stroppendrager. Dat is Gent, Kris. Zoals Kennedy ooit voor het Berlijnse volk stond, zo sta ik met open armen voor de Antwerpenaar. En laat mij voor eens en altijd met duidelijk fiere stem verkondigen: ich bin ein Kiekenfretter! We begrijpen het, Mijnheer Peeters. U heeft hier niets te bewij… Het klopt. Mijn wortels liggen dan misschien wel elders in de Brabantse kleigrond, maar ik verzeker u dat ik zo Antwerps ben als de Keyserstraat, de Meirlei of de Groene Markt.

Zucht. Wij danken u voor dit ontroerende betoog. Maar vertel eens over uw plannen voor uw nieuwe bakermat. Wat zou u willen verwezenlijken als burgemeester? Uitstekende vraag. Ik denk dat Antwerpen het status quo duidelijk beu is. Het hunkert naar warm leiderschap, naar passie en ambitie. Naar vertrouwen en evenwicht. Kort samengevat, naar Kris Peeters. En welke concrete plannen heeft u dan om de stad verder vooruit te helpen? Ziet ge, Kris Peeters heeft een visie voor Antwerpen. Dat is het verschil. Kris Peeters ligt niet wakker van politieke rivaliteiten of achterbakse spelletjes. Kris Peeters wil samen vooruit. Verwijst u vaker naar uzelf in de derde persoon? Kortom, Kris Peeters heeft een betere toekomst klaar voor de Antwerpenaar. En dat is de toekomst van Kris Peeters zelf. Pardon? De Antwerpenaar is fier en ambitieus. Zijn stad bruist van cultuur, handel, nijverheid en diversiteit. Hij is ook slim en hoogopgeleid. Hij begrijpt dat wij samen grote dingen kunnen verwezenlijken en effectief iets moois maken van mijn loopbaan.

Het gaat uw campagne nochtans niet bepaald voor de wind. Zijn de tegenslagen die u al heeft moeten slikken nog overkomelijk? Och. Iedereen zet wel eens een slecht gescreende Albanees of een fundamentalistische talmudfreak op zijn lijst. Dat kon echt wel iedereen overkomen. We durven dat betwijfelen, maar goed. Ook als we naar de peilingen kijken, komt u niet bepaald realistisch in aanmerking voor de sjerp. Toch liet u op televisie verstaan zelfs met 5% van de stemmen burgemeester te willen worden. Is dat wel moreel verantwoord? Bekijk het hoe je wil. Zelfs als Groen en de N-VA toch samen in bed duiken, ligt er sowieso een tsjeef tussen. Wij kunnen hier kingmakers worden en zullen de Antwerpenaar zijn vel duur verkopen. Trouwens, als je als christendemocraat nog moet wakker liggen van wat al dan niet moreel verantwoord is (maakt grote aanhalingstekens), dan staan we hier morgen nog. Wijze woorden van een pragmatische Peeters. Goed. En nu moet ik u wel verlaten. Ik heb nog een fotoshoot aan de Sint-Romboutskathedraal en de Vismarkt.

In oktober gaat onze reporter langs bij de zeven belangrijkste lijsttrekkers in aanloop naar de Antwerpse verkiezingen. Na Filip Dewinter kozen onze lezers voor het andere uiterste. We spraken met Peter Mertens van de Partij van de Arbeid. Dag Peter. Bedankt om tijd te maken voor ons. Tijd maak je niet. Tijd deel je. Mooi. Nu, vooraleer we van wal steken willen toch even duidelijk maken dat we bij Het Beleg wel eens naar onze kop gesmeten krijgen dat we een vuil, achterlijk links blad zijn en daarom zullen we ons dan ook braaf neutraal houden in deze kiesstrijd en op geen enkele manier enige steun of voorkeur laten blijken. Dat is fair. Goed. Dat gezegd zijnde, Kameraad Mertens (sluit geheime handdruk en haalt Cubaanse sigaren boven). Wanneer mogen we de langverwachte revolutie en emancipatie van het onderdrukte proletariaat verwachten, want het mag toch wel eens beginnen opschieten, zeker? Dat hangt natuurlijk van de kiezer af. We leven in een democratie en op zondag 14 oktober zal ook de Antwerpenaar zich kunnen uitspreken over welke toekomst zij of hij voor ogen ziet. Democratie sjmemocratie! Het volk is duidelijk gebrainwasht door het profitariaat van kapitalisten en fascisten en daar kan toch alleen een radicale arbeidersrevolutie gestuurd door welwillende, visionaire intellectuelen en gemetseld in een gecentraliseerd staatsapparaat iets wezenlijk aan veranderen? Ik denk dat je een andere tak van het marxisme voor ogen hebt. Wij zijn radicaal tegen geweld en dictatuur. In mijn boek Op Mensenmaat heb ik het dan ook over de verschrikkingen onder Stalin en Mao en hoe wij praktische toepassingen van marxistische principes zoeken voor hedendaagse problemen binnen een vredelievend democratisch model.

Eerlijk en lief zijn voor mekaar zonder goelags en massale uithongering? Dat is wel een grote vereenvoudiging, maar zoiets dus. Een beetje huis- tuin- en keukencommunisme zonder schuimbekkende guerrillastrijders en burgermilities die het grote kapitaal effectief te lijf durven gaan? Euh. Wacht even. Een totaal tandeloze, hopeloos naïeve bakfietsbeweging die het establishment in retoriek de oorlog verklaart door zelfgebreide truien te dragen en glutenvrije quiches te bakken terwijl rechts het discours succesvol naar immigratie, veiligheid en identiteit blijft verleggen, daarin gesteund door een persmonopolie en steenrijke zakenlobby? Ja maar, wie wordt er hier eigenlijk geïnterviewd? Jij of ik? Point taken. Wat zijn uw concrete plannen voor Antwerpen, mocht u kans maken op de sjerp of überhaupt het bestuur? Komaf maken met systematische armoede, institutionele discriminatie en de verregaande privatisering van onze publieke levenssfeer. Meer truien en quiches? Wees verdomme maar zeker. Een gratis bakfiets per gezin? Voor minder doen we het niet. Waarin hoopt de PVDA zich te onderscheiden van zeg maar Groen of sp.a? Wij hebben duidelijk het krachtigste wapen van heel links in ons arsenaal. Zijnde? Een fucking Youtube-kanaal. Kan niet misgaan. De peilingen zien er alvast goed uit. En dat terwijl burgemeester De Wever u twee jaar geleden nog het “restafval van de twintigste eeuw” noemde. We zullen zien wie er over twee weken bij het grof vuil ligt. (smeert bloedrode krijgsverf over de wangen, ontbloot zijn gul behaarde borst en springt als een bezetene uit zijn stoel) Antwerpen aan het volk, godverdomme! Nu horen we u praten. Udachi, Tavaryš Pjotr! Wraaaaaaaaaah…. (loopt naakt en hysterisch op de tonen van de Internationale de straten in)

Tijdens de maand oktober zal onze reporter bij de zeven belangrijkste Antwerpse lijsttrekkers langsgaan voor een exclusief en waarheidsgetrouw interview. Onze eerst gast is niemand minder dan Brugs transmigrant en toogdemagoog Filip Dewinter van het Vlaams Belang. Dank je, Filip, voor de kans even met je vooruit te blikken naar de langverwachte gemeenteraadsverkiezingen. Beginnen de zenuwen te komen? Integendeel. De Antwerpenaar is duidelijk klaar voor verandering en daar zullen wij na 14 oktober met plezier voor zorgen. Goed. Dat brengt ons al meteen bij ons eerste puntje. U verdedigt natuurlijk luidkeels de zogenaamde “Vlaamse waarden” en belooft Antwerpen “weer van ons” te maken. Maar wat maakt een echte Antwerpenaar? Ik ben blij dat je dat vraagt. De Antwerpenaar is een bijzonder ras. Hij werkt hard, geniet van de vruchten zijner labeur en haalt zijn neus op voor de arrogante excentriciteiten die links hem al jaren door de gezonde, abdijbierdrinkende strot probeert te duwen. Hij is fier, ambitieus en gastvrij. Behalve voor zij die hier niet thuishoren, natuurlijk. En wie zijn dat precies? Moslims. En is dat het grootste probleem waar de stad volgens u mee kampt? Precies. Moslims. En wat dan bijvoorbeeld met de desastreuze verkeerssituatie in het centrum en op de ring? Te veel moslims. En de alarmerende luchtvervuiling die daar onverbiddelijk bij komt? Te veel moslims met te weinig propere auto’s. Of het nijpende tekort aan sociale huisvesting? Te weinig huizen voor te veel moslims.

Je positie is duidelijk, Filip. Vind je niet dat rechts de invloed van de islam in onze samenleving opzettelijk uitvergroot om kiezers bang te maken voor het onbekende? Je bedoelt dat de islam de invloed van onze samenleving opzettelijk verkleint om Vlamingen te rekruteren voor Allah. Wat doen die mensen hier anders nog? Kijk, we hebben vroeger zelf de fout gemaakt arbeiders massaal te importeren omdat ze nuttig waren voor onze economie. Maar toen gingen de mijnen dicht en bleven de Turken en Marokkanen ongevraagd plakken. Als ik u uitnodig om bij mij te komen eten, heeft u na het dessert toch ook begrepen dat het tijd is uw schop af te kuisen? Tenzij u natuurlijk uw zinnen op mijn huis, vrouw en dochter gezet heeft en binnen de kortste keren gaat eisen dat ze met een keukenhanddoek over hun smoel voor uw smerige god gaan zitten knielen. Aanbidden moslims niet dezelfde God als christenen? Zever niet, man. Onze god heet God en niet Allah. U had het daarnet over uw echtgenote en dochter. Volgens critici is het maatschappijbeeld van het Vlaams Belang in se even ouderwets, traditioneel en vrouwonvriendelijk als bij de islam zelf. Wij zijn een traditionele partij. Dat klopt. Dat de extreemlinkse alliantie van radicale, mannenhatende feministen, extravagante transgenderisten en veganistische sjamaandebielen elk jaar zo maar op bonkende Abba-muziek door de straten van Antwerpen mag trekken is een slag in het gezicht van onze Vlaamse familiewaarden. Maar we respecteren dat. Ik denk dat u net bijna letterlijk het sermoen van zowat elke gematigd conservatieve imam in Antwerpen heeft herkauwd. Maar wij trekken tenminste geen fucking bache over onze wijven. Pardon, vergeef me mijn taalgebruik. Ik bedoel natuurlijk een dekzeil.

Maar is Antwerpen niet net groot geworden als haven en dus commercieel kruispunt van verscheidene talen, culturen en overtuigingen? Is onze mooie koekenstad niet net verrijkt door de influx van diversiteit afkomstig van ver buiten onze grenzen? Noem mij één buitenlander of inwijkeling die voor Antwerpen wat betekend heeft. Christoffel Plantijn? Een Fransman die in 1549 hierheen trok en zowat de meest succesvolle boekdrukkerij ooit stichtte? Bon. Twee dan! Pieter Paul Rubens? Geboren in het Duitse Siegen uit een Protestants gezin en dus een indirect slachtoffer van religieuze discriminatie tot zijn moeder zich noodgedwongen tot het katholicisme bekeerde? Goed goed, wijsneus. Maar waren dat criminele, gewelddadige jihadisten, die hun hele halalkeuken hier onze buurtscholen binnensleepten en onze heilige avondrust verpestten door onverdoofde lammeren de kop in te slaan? Ik durf betwijfelen of Mustafa al-Rubens of Kamal ibn Plantijn veel tot ons culturele erfgoed hadden bijgedragen. Een uitstekend punt om mee af te ronden, Filip. Jammer dat we het zowat de hele tijd over moslims hadden en jouw concrete plannen voor Antwerpen amper in de kijker hebben kunnen zetten. Misschien toch nog snel een kleine samenvatting van je strategie om – mocht je burgemeester worden – de stad nieuw leven in te blazen? Twee woorden. Moslims. Minder. Niet noodzakelijk in die volgorde. Merci, Filip. Veel succes over twee weken. Twee is trouwens een Arabisch cijfer, maar dat wist je vast al wel.