WETENSCHAP –Â Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA is er in geslaagd een “close fly-by” voorbij de desolate en onmetelijk ver verwijderde rots Ultima Thule te maken. De gigantische, zwevende steen is zo’n zes miljard kilometer verwijderd van de aarde en vertoont vooralsnog geen tekenen van leven. Wel berekenden metereologen intussen dat op jaarbasis het klimaat er een stuk constanter en “minder chronisch deprimerend” moet zijn dan bijvoorbeeld aan onze eigen Belgische kust.
“Je krijgt niet elke dag de kans om weersomstandigheden in ons zonnestelsel nauwkeurig te vergelijken”, wist weerman Frank Deboosere onze redactie telefonisch te vertellen. “Ondertussen weten we dat het op de meeste planeten hoegenaamd niet veel gezelliger is dan pakweg De Panne of Koksijde. Zo zit je op Venus bijvoorbeeld met een onleefbaar plafond aan zwavelzuur en zou je op gasreus Jupiter spontaan imploderen alvorens je deftig vastgoedprijzen kan beginnen vergelijken. Wonen aan onze eigen beperkte kustlijn lijkt dan nog best een degelijke investering, al moet je in een dichtbebouwd land als het onze toch durven uitkijken naar interplanetaire alternatieven.”
Verwacht wordt dat vooral avontuurlijke investeerders hun vastgoed aan onze toch melancholische kustlijn zullen ruilen voor minder druilerige kosmische sites.
De mysterieuze ijsrots lijkt inderdaad ook amper verkaveld, blijkt althans uit de recent gepubliceerde beelden, en zou vooral aan ouderen de broodnodige rust en kalmte kunnen bieden die men op onze overvolle stranden amper vindt. “Het lijkt op zich een nadeel dat Ultima Thule niet over een atmosfeer beschikt, en dus niet inherent levensvatbaar is”, concludeert Deboosere. “Maar ik zeg altijd, beter geen sfeer dan kutsfeer.”
STAD –Â De achterban van de Antwerpse sp.a heeft het bestuursakkoord dan toch goedgekeurd en daarmee lijkt de Bourgondische coalitie een feit. “Uitstekende timing om nog een kleine aanpassing aan de renovatiewerken van ons mooie stadhuis in te plannen”, klinkt het op het kabinet van burgemeester. “We maken van de gelegenheid gebruik om meteen een iets ruimere voordeur te installeren. Dan kunnen zowel N-VA als sp.a er hopelijk vlot samen door.”
“Dit is een grote overwinning voor de democratie”, vertelde een emotionele Jinnih Beels aan de pers. “Er was lang sprake dat Bart De Wever de socialisten heimelijk langs de achterdeur zou binnenlaten, maar dat was duidelijk een slechte grap. Het idee alleen al. Nee, we hebben een ontwerp ingediend voor een portaal van maar liefst vijf meter breed. Zo zijn we zeker dat zowel Bart als Tom [Meeuws, nvdr.] er zij aan zij doorheen geraken.”
N-VA ontkent de socialisten aanvankelijk langs de achterdeur binnen te willen laten. ‘Dat zou sowieso een heel gedoe zijn geworden. Daarbij, we houden sleutels liever zelf bij.’
POLITIEK / BINNENPARKING – Opnieuw een primeur na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober. Zo lijken alle ogen gericht op de jonge, populaire Hafsa El-Bazioui (Groen), die vanaf 2022 in Gent schepen voor Personeel, Noord-Zuid samenwerking en Facility management zal worden. Ze behaalde met net geen 4.000 stemmen een monsterscore.
Toch is Hafsas boodschap naar de media meteen duidelijk. “Ik ga mij inzetten voor alle Gentenaars en wil dus niet ‘de migrant’ van het gemeentebestuur zijn. Stop dus alstublieft met altijd over mijn hoofddoek te beginnen en leer mij eerst fatsoenlijk als persoon kennen.” Hafsa zal voor altijd de geschiedenis ingaan als de eerste Vlaamse schepen met een hoofddoek. Die draagt ze op haar hoofd, zoals met hoofddoeken gebruikelijk is.
“Het is een hele eer voor mij om mijn stad te kunnen dienen en zo veel voorkeurstemmen te mogen krijgen,” vertelt Hafsa, die dus een hoofddoek draagt, trots aan onze reporter. “Wel vind ik het jammer dat de media altijd maar moeten inzoomen op die hoofddoek. Ik bedoel, ik ben Belg en daarmee uit. Ik heb trouwens veel plannen en initiatieven die ik liever wil komen uitleggen dan altijd maar dezelfde vragen te moeten beantwoorden over diezelfde hoofddoek.” Aan het einde van het interview droeg Hafsa nog steeds die hoofddoek.
Hafsa was samen met Bram Van Braeckevelt de laatste Groen-schepen om in Gent ingevuld te geraken. Bram wordt trouwens nog maar de 121.543ste man met een bril die in Vlaanderen schepen wordt.Jammer genoeg moest had onze reporter zich na vijfenveertig vragen over Hafsas hoofddoek haasten voor de trein en weten we dus nog steeds geen hol over de vrouw zelf, buiten het feit dat ze dus een wel degelijk een hoofddoek draagt.
BINNENPARKING – Honderden betogers van overwegend rechtse strekking trekken vandaag massaal naar Brussel voor de zogenaamde ‘Mars tegen Marrakesh’, ondanks het verbod van het stadsbestuur. Dat zorgt op verschillende plekken dan weer voor overvolle treinstellen en klachten op sociale media over de “mensonwaardige omstandigheden” waarin demonstranten vervoerd worden. Het blijft voorlopig wachten tot iemand daar echter de ironie van inziet.
“Wij worden hier gewoon opeengestapeld als vee”, klaagt Jordy (23) op Facebook, terwijl hij tussen de zwetende ledematen en verkrampte lijven van zijn strijdmakkers tevergeefs naar een plek zoekt om zijn zelfgemaakte PEGIDA-vlag te stationeren. “Maar goed dat dit voor mij maar een rit is van drie kwartier. Stel je voor dat je dit uren of zelfs dagen moet doorstaan. Dat doe je toch niet met mensen. Echt schandalig.”
Voor agorafoben als Kevin zijn volle treinen de hel. ‘Fuck dat linkse kutpact. Ik blijf er echt vierkant tegen. Maar konden we nu echt niet met de auto gaan? Mijn maten hebben mij letterlijk naar het station moeten sleuren. Vreselijk.’
Ook Renate (67) is niet te spreken over de bomvolle stoptrein richting de hoofdstad. “Ik heb geen probleem om met totale wildvreemden een zitbank te delen”, tweet ze zonder enige merkbare bijklank. “Echt niet. Maar ze zouden daar in Brussel best een soort akkoord of zelfs verklaring mogen opmaken voor het ordelijk en fatsoenlijk transporteren van mensen. Daar dienen politici toch voor? Maar bon, eerst dat fucking migratiepact naar de kloten. Hoe durven ze?!”
BUITENPARKING – De Franse bevolking werd eerder deze week getrakteerd op een emotioneel betoog van een sober, doch deftig geklede man, die naar eigen zeggen plotsklaps de noden en bekommernissen van de hele natie fundamenteel bleek te begrijpen. Ook de redactie kreeg intussen de pakkende beelden binnen, al hebben we onze schermhelderheid meermaals moeten temperen om niet verblind te geraken door het fonkelende bladgoud waarmee het interieur beslagen was.
“Ik hoor en versta u”, sprak de veertigjarige ex-bankier, zittend aan een antiek bureau in een weelderig gedecoreerde kantoorruimte, nederig de lens toe. “U draagt bijna allen onterecht zware lasten en ik voel uw pijn, ondanks mijn eigen salaris van om en bij de 15.000 euro per maand en winkellijst aan extralegale voordelen.”
‘Zijn haar lag erg keurig, moet ik zeggen. Die man zit duidelijk met ons in’, vond voormalig demonstrant Jean-Philippe, in wiens matig geïsoleerde arbeiderswoning we mee naar de beelden mochten komen kijken.
Verder riep de man op tot kalmte in de gedestabiliseerde republiek, die al weken door vaak gewelddadige, doch duidelijk zichtbare en volledig in lijn met vestimentaire veiligheidsvoorschriften geklede demonstranten wordt geteisterd. “U verdient en krijgt wat mij betreft zeker wat toegevingen, maar deze herrie mag stilaan stoppen. Zo geraakt mijn chauffeur nog amper tot aan mijn ambtswoning en moet zelfs mijn persoonlijke chef al per helikopter komen aanvliegen. Geef nu toe, dat is de belachelijkheid zelve.”
