BINNEN- EN BUITENPARKING – Nu het gifschandaal rond kippeneieren het binnenlandse nieuws domineert en druk met beschuldigende vingers wordt gewezen tussen de politiek, de betrokken bedrijven en het federaal voedselagentschap FAVV, lijkt een fundamenteel filosofische vraag zich meer en meer op te dringen: Wat kwam er nu eigenlijk eerst, de met fipronil besmette kip of het ei? Professor Wijsbegeerte Gregory Lanckacker van de Universiteit Antwerpen lichtte het probleem kort toe aan de redactie.
“Terwijl de consument zich druk maakt over eventuele gezondheidsproblemen dat de inductie van een dergelijke pesticide in onze voedselketen al dan niet veroorzaakt, blijft het stuitend hoe haast niemand durft stil te staan bij het echte causaliteitsprobleem. Hoe is dit kunnen gebeuren, vraagt men zich af, wijzend naar de lakse houding van het FAVV of de winstgedreven landbouwbedrijven. Allemaal goed en wel, maar wat was er nu eerst? Een besmette kip die een bijgevolg besmet ei legt, of het bewuste ei waaruit een besmette kip tevoorschijn komt? De rest zijn duidelijk details.”
Volgens Lanckacker gaat het fipronil-probleem helemaal terug naar de leer van Aristoteles, die concludeerde dat geen van beiden er mogelijk zonder het andere kon zijn en dat zowel de besmette kip als het besmette ei altijd samen hebben bestaan. “Totaal achterhaald, natuurlijk,” lacht de filosoof. “Sinds de evolutieleer weten we natuurlijk dat zowel de fipronil-kip als het fipronil-ei ooit uit een volkomen gezonde kip en ei moeten zijn voortgekomen. Dat brengt ons natuurlijk niet veel verder, maar ik denk dat we er alvast vrij zeker van kunnen zijn dat het fipronil-ei voor de fipronil-omelet kwam en de fipronil-chicken wings na de fipronil-scharrelkip.”
