STAD – Het is een vertrouwd tafereel. Jonge ouders die te allen prijze een plaatsje proberen te bemachtigen voor hun spruit in hun school naar keuze. Toch worden de plaatsen ieder jaar ‘duurder’ en kijkt niemand er nog van op als de avond – en soms zelfs meerdere dagen – voor de inschrijvingen ouders voor de ingang van de schoolgebouwen bivakkeren. In de Antwerpse wijk Zurenborg lijkt dat scenario intussen te escaleren, nu een constante stroom van jonge koppels buiten een populair buurtschooltje komen kamperen en niet meer schijnen weg te trekken, waaronder sommigen reeds voor schooljaren na 2020 en kinderen die überhaupt nog moeten verwekt en geboren worden.
Buiten de poort van methodeschool ‘De Overschatte Toekomst’ lijkt de wachtrij alleen maar toe te nemen. Er zouden dagelijks gemiddeld tussen de vijftig en zestig ouders het kamp opslaan en de nacht doorbrengen, schat de directie. “Het wordt ieder jaar erger,” vertelt directrice Kimberly-Ann ter Haar. “Uiteraard zijn we gevleid dat ouders per se hun kinderen bij ons willen inschrijven, maar zo loopt het misschien wel een beetje uit de hand. We hebben ocharme maar plek voor 300 leerlingen en binnenkort staan er iedere ochtend even veel wanhopige ouders aan te kloppen. Dit kunnen we gewoon niet meer bijhouden.”
Ook de ordediensten zijn zich bewust van de situatie en houden deze nauwgezet in de gaten. “Wat we nu zien is eigenlijk een permanente, niet-reguliere nederzetting die men op zich in eerder tijdelijke en recreatieve context terugvindt,” legt commissaris Fred Backx uit. “Het lijkt een beetje op het kettingreactiemodel dat we ook wel eens bij een ticketverkoop of lancering van een nieuw product zien. Het begint dan bij een wat overijverige ouder die zich met een campingstoeltje en weekendkrant voor de school zet en voor je het weet blokkeren veertig Quechua-tenten en een camper de personeelsparking en staat een uit de kluiten gewassen boombox system loeiharde techno te pompen. Het gaat stilaan op de leefbaarheid van de buurt wegen.”
Toch blijft de sfeer onder de bivakkerende ouders positief. Jan en Merel uit de Grotehondstraat lossen elkaar al sinds februari af en houden de moed erin. “Dit is de perfecte school voor onze kinderen Seppe, Tuur en Zomer. Oké, aan de kinderen zelf zijn we nog niet begonnen, maar je kan er maar beter zo snel mogelijk bij zijn. Als we onze ongeboren kroost al op een degelijke school ingeschreven krijgen, volgt de rest vanzelf wel.” Ook Tanja en Mike uit de Haringrodestraat proberen er na ettelijke weken het beste van te maken: “Is dit een school? Fuck, wij zagen tentjes en hoorden muziek en hebben ons er gewoon bij gezet. Zot buurtfeestje, weet je wel. Toetjes knallen, vleesje op de grill en chillen maar. Nu je het zegt, we vonden al dat het hier verdacht veel naar kinderen stonk.”
Hoe de directie verder plant in te grijpen blijft afwachten, al kan het zo duidelijk niet langer meer verder: “Een echt aangenaam zicht is het niet meer, nee. Een gore troep, ja. We zien ons nu verplicht iedere ochtend met een tuinslang en emmer zeepsop rond te gaan en onze leerlingen extra inentingen mee te geven. Als het aan mij lag, liet ik er de honden op los,” aldus de verveelde directrice.
