Van tijd tot tijd trekt onze huisdichter Mon Peer langs gewone Antwerpenaren en laat hen hun literaire ziel blootleggen, opdat ook zij een keertje in de huid van stadslaureaat kunnen kruipen.
Deze week hield Mon halt bij Gerolf uit Antwerpen. Gerolf is advocaat, maar doet ook aan politiek na zijn uren. In zijn vrije tijd mijmert hij graag over verantwoord Vlaams republicanisme, volkssoevereiniteit en de onvermijdelijke teloorgang van de globaal opgelegde monocultuur. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen.
Dit is zijn gedicht.
Moloch
de filosoof huilde in zijn vuist
het schaakbord leeg op tafel
wij arme pionnen schreeuwde hij
storten uitgeput ter aard
als knikkers lam verstoten
in het spel van valse sprekers
maar weldra zal ik grijnzen
zwaard in klauw en brullen
gewapend zal ik rijzen
deze ziekte overwinnen
met hart en ziel en nieren
en kennis van dossieren
de strijd zal mij niet deren
geen boekenbeurs mij weren
tot zij met pek en veren
de aftocht trompetteren
en dan mijn fier gevolg
en dan klein leeuwenvolk
het volk dat leve droog
en krijge fair zijn part
het volk dat leve hoog
en Piet die ziet weer zwart
godverdomme
Mon Peer
